Çalışma yaşamında mühendis hikayeleri yazı dizisi başlıyor

Mühendis, mimar, şehir plancıları olan bizlerin de çalışma koşulları çeşitli yasalarla belirlenmiş durumda. Peki gerçekte durum nasıl işliyor? İş bulma sürecinde neler yaşanıyor, fazla mesailer veriliyor mu, haftada kaç saat çalıştırılıyoruz, cinsiyet ayrımcılığı oluyor mu, sosyal haklarımızı alabiliyor muyuz? Sorular böyle uzar gider…

Çalışma yaşamını mühendisler, mimarlar, şehir plancıları anlatıyor.

İlk hikayemiz Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi, 2015 yılı mezunu, 27 yaşında harita mühendisi genç bir kadın arkadaşımızın.

“7 ayda 15 iş görüşmesine gittim”
Ben harita mühendisiyim. Özel bir harita bürosunda çalışıyorum. Mezun olalı bir buçuk yıl oldu. Kendi meslek alanımdaki ilk işim ve bu işe gireli 9 ay oldu. İş arama sürecimden bahsetmem gerekirse, öncelikle bir hayli sancılı geçtiğini söyleyebilirim. 7 ay boyunca iş peşinde koşturdum. İşverenlerin cinsiyetçi ayrımlarına ve yeni mezuna karşı yaratılan güvensizlik algısına bu süreçte yakından tanık oldum. Bu da elbette iş arama sürecini daha da yıpratıcı yapıyor maalesef.

Şu an çalıştığım yerde işe başlayana kadar, daha önce de söylediğim gibi, uzun bir yol kat etmem gerekti. 15 tane iş görüşmesine gittim ve bu görüşmelerin çoğunda asgari ücret teklifinde bulunuldu. Ben de iş aramaya devam ettim.

Halihazırda çalıştığım iş yerinde haftalık 45 saat çalışıyorum. Cumartesi-Pazar tatil yapıyoruz. Yıllık izinler 14 gün olarak kullandırılıyor. Bunlar, bakıldığı zaman günümüz koşullarında çok olumsuz değil ancak başka konulara baktığımızda bazı sıkıntılarla karşılaşıyorum. Örneğin, fazla mesailere ücret verilmiyor daha sonra izin verileceği vaat ediliyor. Ancak bu, patron inisiyatifine kalan bir durum. İzin vermediği de oluyor. Resmi tatillerde de çalıştığımız oluyor. Bu konuda da patron istediğini yapıyor, resmi tatillerde çalıştığımız sürenin mesai ücreti veya izin hakları verilmiyor. Aldığım ücret TMMOB’nin belirlediği asgari ücretin çok altında olduğu için ücreti de yeterli bulmuyorum.

Bunlara ek hem iş arama dönemimde hem de çalışma yaşamında yaşadığım başka sorunlar da var. Bunların başında cinsiyet ayrımcılığı konusu geliyor. İş görüşmelerimde de iş hayatımda da kadın olduğum için sorunlar yaşıyorum. Örneğin, iş görüşmelerine gittiğim firmaların bir kısmı özellikle şantiyeleri olan firmalar kadın olduğum için işe almak istemedi. Kimi yerler de kadınım diye program, ölçüm aletleri vb. gibi ürünleri satmak ya da tanıtımını yapmak üzere işe almak istedi. Halihazırda çalıştığım iş yerinde de yaptığım projelerin hiç birinde yerinde tespitlere gönderilmiyorum. Erkeklerden oluşan bir ekip gidiyor. Kısaca ifade etmek gerekirse mevcut iş yerimden memnun değilim ve işimi değiştirmeyi düşünüyorum.

politeknik.org.tr