Roma İmparatorluğu zamanında babasının gazabından kaçan  Santa Barbara‘nın, 4 Aralık günü bir mağaraya sığındığı ve mağarada çalışmakta olan madencileri koruduğuna inanılmış, bu nedenle madencilerin koruyucu azizesi olarak kabul edilmiştir.

Santa Barbara‘nın İzmit‘te yaşamış olması ve efsanenin geçtiği mekânların Anadolu olmasından dolayı 4 Aralık, önce Anadolu‘da daha sonrada Avrupa ve tüm dünyada “Dünya Madenciler Günü” olarak kutlanılmaktadır. Bu anlamda, 4 Aralık Odamızın öncülüğünde uzun bir süreden beri ülkemizin belli başlı kentlerinde ve çeşitli maden işletmelerinde “Dünya Madenciler Günü” olarak kutlanılmaktadır.

Bu yıl da bu özel günü acılarla, gözyaşlarıyla karşılıyoruz. Maden kazalarındaki artışlar, kazalarda yaşamını yitiren ya da sakat kalan yüzlerce maden emekçisi, alınmayan önlemler, yetersiz denetim ve mevzuat eksiklikleri bu olumsuz tablonun yansımaları olarak karşımızda durmaktadır. Bütün bunlar; özelleştirme, taşeronlaştırma ve esnek üretim ilişkileriyle sektörün ve çalışma yaşamının tamamen sermayenin talepleri doğrultusunda şekillendirilmesinin  sonuçlarıdır.

Zonguldak-Karadon‘da yaşanan kazada yeraltındaki iki işçinin cenazelerinin 6 aydır çıkarılmaması madencilere verilen değerin!! bir göstergesidir. Maden mühendisi meslektaşlarımızın giderek artan işsizlik sorunu, çalışma koşullarının olumsuzluğu ve yaşam standartlarının sürekli düşmekte oluşu da  uygulanan yanlış politikaların birer sonucudur.  Oysa her türlü tehlike ve zorluk altında doğayla mücadele ederek emek veren madencilere, bu toplumun vefa borcu bulunmaktadır. Yerin metrelerce altında insanlığa hizmet için gerektiğinde canlarını hiçe sayan maden emekçilerine hakettikleri  değerin verilmesi aynı zamanda bir insanlık görevidir. Her  vardiya başında “selametle” diye uğurlanan, işyerinin kapısında “selametle” ve “uğur ola” yazan, çıkışta birbirlerine “geçmiş olsun” diyen, başkalarının da onları “geçmiş olsun” diye selamladığı başka  bir  meslek yoktur.

Her şeyin ama her şeyin; insan, doğa, ekolojik sistem, tüm kavram ve etik değerlerin “ticarileştirilerek” yıkımının arsızca sürdürüldüğü günümüzde Şili‘li madenciler “insan hayatının” ahlaki değerini dileriz bir nebzecik olsun geri çağırabilmişlerdir. Ülkemizde ise işçilerin bırakın “yaşatılmasını” her yedi dakikada bir iş kazası yaşanması ve öldüklerinde cesetlerinin dahi bulunamaması çok fazla  bir sıkıntı  yaratmamaktadır.

Bütün bu sorunlara çözüm üretmek ve uygulamak ülkeyi yönetenlerin ve siyasi iktidarların asli görevidir. Maden Mühendisleri Odası olarak, kamuoyunu bilgilendirmek ve yetkilileri uyarmak görevlerimiz arasındadır. Ancak hazırladığımız raporların, yaptığımız önerilerin dikkate alınmayarak yapılan uygulamaların sektöre ve çalışanlara bir yararı olmadığı da açıkça görülmüştür.

Bu değerlendirmeler ışığında;                                                                                            

-İş kazalarının önlenmesi çalışmaları başta olmak üzere, Ulusal madencilik politikalarının oluşturulması için, Enerji ve Tabii Kaynaklar  Bakanlığı‘nın koordinatörlüğünde tüm sektör bileşenlerinin, meslek odalarının ve üniversitelerin katılacağı Madencilik Şurası toplanmalıdır.

-Madencilik Bakanlığı kurulmalı ve sektöre hak ettiği önem verilmelidir.

Dünya Madenciler Günü‘müzü daha  güzel ortamlarda neşeyle kutlayacağımız inancıyla, maden kazalarında yaşamını yitiren maden mühendislerini ve tüm maden emekçilerini bir kez daha saygıyla anıyoruz.

Kamuoyuna saygıyla duyurulur.

TMMOB
MADEN MÜHENDİSLERİ ODASI
YÖNETİM KURULU

3 Aralık 2010, Ankara