IndustriALL Küresel Sendikası’nın 18 ülkeden üyeleri, 19-20 Nisan 2017’de, Dünya Beyaz Yakalı Konferansı için İsviçre’nin Cenevre şehrinde bir araya geldi.
28 sendikadan 22’si kadın 52 katılımcı özellikle endüstrinin artan bir şekilde otomatize olduğu bir dönemde beyaz yakalı örgütlenmesinin öneminin farkında olduklarını ifade ettiler.
Fransız metal işçileri federasyonu CFE-CGC’den eş başkan Anne-Catherine Cudennec “Sendikalar tüm çalışanların ihtiyaçlarını karşılamalı, özellikle de dijital dönüşüm geçirdiğimiz bu dönemde” diyerek konunun önemini vurguladı.
İsveç sendikası Unionen’dan Martin Linder işe şu sözleri ekledi “beyaz yakalı çalışanların sayısı gittikçe artmaktadır. Eğer beyaz yakalı çalışanları sendikalarımızda örgütlemezsek başarılı olamayız”
Ek olarak toplantıda teknolojik dönüşümün mavi ve beyaz yakalı işçiler arasındaki sınırları bulanıklaştırdığına değinildi. Filipinler, ALU’dan Jay Albarece “mavi ve beyaz yakalı işçileri ayırmıyoruz” sözleriyle konuya katkıda bulundu.
İngiliz sendikası Unite’den Steve Kerr ise daha önce genel olarak mavi yakalıları etkileyen konuların artık beyaz yakalıları da etkilediğini söyledi:
“Tarihsel olarak sendikalar mavi yakalı işçilerle daha ilgililer, benim sektörümdeki profesyonel mühendislerle değil mesela”. Bu durum mavi yakalı işler maliyetlerin daha düşük olduğu ülkelere kaydıkça değişti. Şimdi ise profesyonel işlerin Doğu Avrupa gibi daha ucuz ülkelere gittiğini görüyoruz. Daha önce beyaz yakalılar işsizliğin onları etkileyeceğini düşünmedikleri için örgütlenmeye gerek de duymadılar. Şimdi ise etkilemektedir.”
Kimi ülkelerde beyaz yakalılar sendikalaşmanın kendileri için faydalarını görmeye başladılar. Moritanya, Kimyasal Üretim ve Bağlı Ticaret İşçileri Sendikasından Mohumad Reeaz Chuttoo bu konuda şunları söyledi: “Beyaz yakalı çalışanlar sendikanın mavi yakalılar için daha iyi ücret artışı aldığını görünce sendikaya üye olmaya başladılar.”
Beyaz yakalılarda baskı
Birçok katılımcı beyaz yakalı işçiler için sağlık ve güvenlik konularının altını çizdi. Bunlar psikolojik zorlamaya maruz kalma, tükenmişlik ve konuşma korkusu gibi konuları içeriyor. Mesela Japonya’da fazla çalışma bir ölüm kalım meselesi. Beyaz yakalı çalışanlar o kadar uzun saatler çalışıyorlar ki ya kendi canlarına kıyıyor ya da yere yığılana kadar iş başındalar.
Örgütlenmede zorluklar
Konferans katılımcıları beyaz yakalıların örgütlenmesinin zorlukları konusunda birçok konuyu dile getirdi. Hem Fransa hem de İngiltere sendika temsilcileri çok uluslu firmaların insan kaynakları departmanlarının sendikaları oyun dışı bırakmak için iş yerinde kontrolü ele geçirme yarışına girdiklerini aktardı.
Diğer problemler ise sendikaların imaj sorunu ve beyaz yakalıları hedefleyecek yapıya sahip olmamak olarak tarif edildi. Martin Linder konuyla ilgili şu bilgiyi aktardı: “Biz genç beyaz yakalı işçilere neden sendikaya katılmadıklarını sorduk. Çoğu ‘bana hiç soran olmadı’ dedi”.
Güney Afrika Giyim ve Tekstil İşçilerinin Sendikasından Simon Eppel şöyle ekledi: “Bizim her iş yerinde, çalışanlar beyaz yakalı olsun, mavi yakalı olsun fark etmez, makul iş ilişkilerine ihtiyacımız var. Aynı sendika ya da farklı bir sendika da olabilir, ama iş birliği içinde olmalılar. Herkes örgütlenmeli ve beraber çalışmalı.”
Sendika temsilcileri başarılı örgütlenme örneklerini paylaştılar ve üyelik oranını artırmak için beyaz yakalıların ihtiyaçlarına cevap vermenin önemine vurgu yaptılar. Mesela şikayetlere cevap vermek, hukuki destek ve maaş müzakeresi ALU’nun Filipinler’de beyaz yakalılara önerdikleri arasında.
Kerr ise “Eğer biz beyaz yakalılara ne önereceğimiz konusunda uzmanlaşırsak onları daha iyi örgütleyebiliriz” dedi.
Ek olarak Finlandiya, Almanya ve Belçika’daki diğer sendikalar ise üye çekme yarışında sundukları hizmetleri ve geleceğin beyaz yakalısı olacak gençlere sundukları kariyer tavsiyelerini anlattı. Katılımcılar gençler, kadınlar ve azınlıklara erişim konusunda daha güçlü bir çaba gerekliliği üzerinde hem fikir oldular.
Katılımcılar Endüstri 4.0, iklim değişikliği ve Just Transition gibi yeni ortaya çıkan konulara daha çok eğilmek gerektiğini güçlü bir şekilde vurguladılar. Ayrıca beyaz yakalı sektörü içinde becerikli bir iletişimin ve ağ kurmanın gereği üzerinde anlaşıldı.
Aksiyon planı
Katılımcılar IndustriALL’un sektördeki aksiyon planı için önerilerde bulundular. Bu plan IndustriALL’un 5 stratejik amacı ile uyum içinde uygulanacak; belli bir zamanlama ile grup tarafından değerlendirilecek ve onaylanacak. İlk adım, aksiyonun ne üzerine kurulacağını belirlemek için beyaz yakalı çalışanların kapsamlı haritalandırılması olacak.
Son olarak IndustriALL genel sekreter yardımcısı Atle Høie şunları söyledi:
“Dünya konferansı IndustriALL’un beyaz yaka
bölümü için çok önemli bir başlangıç oldu. Çok faydalı sunumlar ve aydınlatıcı
tartışmalar gerçekleşti. Üyelerimizin örgütlenme için beraber çalışma konusunda
arzusu çok güçlü. Beyaz yakalıların sendikalara mavi yakalılar kadar ihtiyacı
var. Hepimiz aynı küresel sendikal hareketin bir parçasıyız.”
IndustriALL Küresel Sendikası (IndustriALL Global Union)
IndustriALL Küresel Sendikası 140 ülkede, maden, enerji ve üretim sektörlerinde çalışan, 50 milyon işçiyi temsil eden bir sendikadır. Daha iyi çalışma koşulları ve sendikal haklar konusunda dünyanın bir çok yerinde mücadele veren bir dayanışma örgütüdür.
*www.industriall-union.org sitesindeki İngilizce orjinalinden Plaza Eylem Platformu gönüllüleri tarafından çevirildi.
Kaynak: plazaeylem.org