Çevre Kanunu Değişikliği doğal varlıklarımızın enerji ve inşaat yatırımlarına açılmasını, yaşam alanlarımızın rant projelerine teslimini, çevrenin korunması adı altında yeni bir piyasa ekonomisi yaratılmasını beraberinde getirirken, çevre mühendisleri için bir ‘kazanım’ sağlayabilir mi? Bu soruyu sormamda bir neden var tabii ki. Çevre Mühendisleri Odası Başkanı Baran Bozoğlu, 16 yıllık iktidarı
Ankara kenti, yıllardır adım adım, işkence edilircesine tahrip edildi. Melih Gökçek ile geçen yıllar ve Mustafa Tuna ile devam ettirilen belediyecilik anlayışı; kentte plansız, çarpık yapılaşmanın yanında doğal, tarihi ve kültürel alanları yok etti, kamu varlıklarını yandaşlara parsel parsel verdi. Kentin akciğerleri, doğal hava koridoru ve farklı kamusal üretimlere sahip
‘Bir mühendis bilir ki, eğer bir iksa yıkılmışsa, istinat yerle bir olmuşsa, proje veya imalat süreçlerinde yanlış yapılmış, denetim süreci de işletilmemiştir. Bunu hepimizin bildiği bir gerçek haline getirme ve sorumlularını ısrarla teşhir etme görevimiz var.’ Bugünlerde herkesin gözü ekonomide, döviz çıktı indi, açıklama geldi, gitti, zamlar geldi, gelecek, ücretler
‘Çorlu tren katliamı, ulaştırma araçlarını kullanan bizler için can güvenliğimizin olmadığını bir kez daha gösterdi. Ulaşım projelerinde altyapı-üstyapı imalat, işletme ve bakım işleri, teknik gereklilikleri, şartnameleri sağlamak zorundadır.’ Uzunköprü-Halkalı seferini yapan yolcu treni, 8 Temmuz’da Tekirdağ’ın Muratlı ile Çorlu ilçeleri arasındaki Sarılar Mahallesi mevkiinde ray altında meydana gelen göçük nedeniyle
Çok konuşuldu, çok yazıldı. AKP iktidarının ‘barış’ dediği, kentlerde işlenen organize imar suçlarının affedildiği bir seçim yatırımı: İmar affı. Düzenleme ile birlikte imar planlarına uymayan yapılar, özellikle büyük kentlerde yapılaşma kurallarını yok sayan, hakkında mahkeme kararları olmasına rağmen inşa edilen rezidans, AVM, lüks konut projeleri, mühendislik hizmeti almadan yapılan yapılar,
Öncelikle, yazının amacı bahsi geçen projelere duyulan ihtiyacı ve bunların ne kadarını karşıladığını tartışmak değil. Kamuoyunda sıkça oluşturulan algının aksine, ne yapıldığından ziyade nasıl yapıldığı ve sonuçlarının ne olduğu, halka ne düzeyde yansıdığını ortaya koymaktır. Toplumun koşulsuz onayı Türkiye’nin son 15 yılına baktığımızda, özellikle seçim dönemlerinde sürekli gündeme getirilen ve
Havalar güneşli, baharın gelişiyle içimiz kıpır kıpır. Kuşlarla, böceklerle doğa cıvıl cıvıl. Yaşamı savunan her canlı ayakta. Bir kenti yaşanabilir kılan her varlığa yapılan saldırılar karşısında ise nefesi kesilmeye çalışılan ağaçların köklerine daha da sarılışı var. Yaşam alanlarını terk etmeyen sincaplar var. Yaşama dair, yaşatmaya dair umutlarımız, direncimiz var. Temiz
Yaşama, bilime, akla rağmen kentlere ihaneti sürdüren AKP iktidarı karşısında “parklarımız park olarak, ağaçlarımızda yerinde kalacak” diyen bizler kentlerimizi ve doğayı savunmaya devam edeceğiz İnterneti her açtığımızda ya da sosyal medya mecralarına giriş yaptığımıza ülkenin her hangi bir yerinde bir parkın, yeşil alanın, kamusal alanın, ağacın, yüzümüze mutluluk veren ve
Kanal İstanbul projesi, kente yaşam sağlayan su varlıkları ve doğal orman varlıklarının ortasından geçiyor. Proje durdurulamazsa, İstanbul’da dönüşü olmayan tahribatlar yaratacak. Güzergah alanında kalan yerleşim alanlarında halkın huzursuzluğu ise şimdiden başladı. Bir yanda spekülasyonlarla arazi rantı, bir yanda doğal yaşam alanları ve yaşamı tehdit edilen İstanbullular. Kanal İstanbul’u, projenin etkilenme
Türkiye’nin havası temiz yalnızca 6 ilinden biri olan Eskişehir kent merkezine 25 km uzaklıktaki Alpu ovasına 1080 MW* kapasiteli kömürlü termik santral kurulması planlanıyor. Termik santral istemeyen Eskişehir halkının itirazları ile kömürlü termik santrallar ülke gündeminde yer tutmaya başladı. Alpu Ovası Eskişehir’in 1. sınıf tarım arazi kapasitesinin %40’ına sahip. Başta pancar ve buğday üretimi olmak üzere tarımsal üretimin önemli merkezlerinden biri. Besi hayvancılığı da yapılıyor.
İnşaat ekonomisi zora girince imdada KHK’ler yetişti. 696 sayılı KHK ile Gemlik ilçesinin taşınması kararı alındı. İktidar, ihanetlerine bir yenisini eklerken, yaşam alanlarının her bir santimi sınır tanımayan bu talan harekatının hedefinde. Sabah kalkmışsınız, haberleri okumaya başlıyorsunuz. Sayısını tam takip edemediğiniz bir KHK daha yayımlanmış. Saray’ın ülkeyi yönetme biçimine dönüştürdüğünü
“Türkiye’de yılda yaklaşık 30 bin insan hava kirliliğine bağlı olarak hayatını kaybediyor” Hava kirliliği… Hiç yokmuş gibi kabul edilen ama başta da söylediğim gibi 30 bin insanın ölümüne neden olacak kadar da ciddi bir sorun aslında. Avrupa Birliği (AB) ve Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından belirlenmiş olan kirletici sınır değerlerinin
Bazı tartışmalar vardır ki; en temel varsayımların sorgulanmasına, kişilerin (bazı alanlarda ne kadar başarılı olursa olsun) kısmen bilmediği konularda gerçeklikten uzak yorumlar yapmasına neden olsa dahi, yeniden vuku bulduğu zaman konunun daha iyi ve daha geniş çerçevede anlaşılmasına katkıda bulunabilir. Özellikle de insanların gündelik hayatlarını yakından ilgilendiren politik seçimler ve
2008 yılının Mayıs ayından itibaren tadilat neden gösterilerek kapatılan ve çürümeye terk edilen AKM’nin (Atatürk Kültür Merkezinin) akıbeti 6 Kasımda Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafından şova dönüştürülen bir ‘lansman’ ile açıklandı. ‘Halka’ açmak bahanesiyle zaten kamuya açık ve kamusal kültür mekanı olanAKM’yi AVM’ye dönüştüren projeye başta Mimarlar Odası olmak üzere mimarlar,
Kadir Topbaş, 13 yıldır başında olduğu İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) başkanlığından istifa etti. Topbaş’ın istifasını kimin istediği, neden istifa ettiğine dair ayrıntıları bilmiyoruz. Bildiğimiz bir şey varsa o da Topbaş’ın AKP-Saray iktidarı ile birlikte 13 yıl boyunca İstanbul gibi tarihin en köklü, kadim kentlerinden birini yaşanılamaz noktaya getirdiğidir. Topbaş’ın 13
Bir gün yolda giderken üzerinize bir mikser düşüyor. Elma büyüklüğünde bir dolu tanesi değil 50 tonluk bir iş makinası. Üst geçitten geçerken açık bir kamyon damperi size doğru geliyor ve üst geçiti deviriyor… Ya da parktasınız, yürüyorsunuz; orda olmasını asla tahmin edemeyeceğiniz bir hafriyat kamyonu gelip size çarpıyor, parkın içinde…
Bir 17 Ağustos daha deprem gerçeğinin yamaçlarında dolaşarak geçti. Kocaeli Gölcük merkezli 99’ Marmara Depremi’nin ardından 18 yıl geride kaldı. Yaşanan acılara, yok olan yapılara, ülke topraklarının yüzde 92’si hala deprem tehdidinde olmasına rağmen güvenli kentler adına henüz bir adım atılmadı. Bunca şantiyeden depreme dayanıklı bir kent çıkar mı? Sorunun
İstanbullular yağan yağmurla birlikte yine göle dönen sokaklarda, su basan ulaşım araçlarında, sel altında kalan kamusal alanlarda, evlerde, işyerlerinde mahsur kaldılar. 18 Temmuz’da 1 saat etkili yağışla birlikte altyapı çöktü, sokakta yüzen de oldu, bariyerlerde akrobatik yürüyüşler yapan da, araçlarının tavanına çıkıp kurtarılmayı bekleyen de… Kentlerimiz neden her yağmurda dereye
Baştan belirtmek gerekir ki kapsamlı ve zengin içerikli bir çerçeve sunma gayretiyle başlıyorum bu yazıya. Eymir mücadelemizi, ODTÜ’lüler olarak çabalarımızı, Eymir Festivalini ve geleceği mevcut deneyimlerle değerlendirmeye çalışacağım. Biraz serbest vezin ilerleyeceği için de hata, yanlış veya eksiklikler olacaktır, şimdiden affola. Eymir Festivali – Yola çıkarken Türkiye özelinde bakıldığı zaman
Kenti, ormanı, ağacı, suyu, dereyi, dağı, taşı, havayı kurtaracağız dedik, geleceğimiz için. Bir hayır da bunlar için. Karadeniz yaylalarına, Yırca’nın köyüne, İstanbul’un kuzeyine, ormanlara, yaşam alanlarına Hayır’ın söyleyecekleri var. Kentler, dağlar, yaylalar, dereler, parklar, ormanlar son yıllarda sürekli artan bir hızla inşaat, maden ve enerji projelerine göre planlandı, yağmalandı. Kent
